कांग्रेसमा अर्थहीन किचलो

काठमाण्डौः संसद्को ठूलो एवं सत्ताको प्रमुख हिस्सेदार नेपाली कांग्रेसभित्रको किचलो कुनै नयाँ र आश्चर्यजनक होइन ।

बीपी कोइराला, मातृकाप्रसाद कोइराला, गणेशमान सिंह, सुवर्णशमशेर हुँदै कृष्णप्रसाद भट्टराई, गिरिजाप्रसाद कोइराला, सुशील कोइराला र शेरबहादुर देउवासम्म आइपुग्दा किचलो पनि सँगसँगै आइरहेको छ ।

पहिले–पहिले एउटै दलभित्र प्रतिशतका आधारमा भागबन्डा गरिएको नदेखिए पनि पछिल्लो समय एउटै पार्टीभित्र गुटगत भागबन्डालाई प्रतिशतका आधारमा व्यवस्थापन गरिएको देखिन्छ । पार्टीभित्र गिरिजाप्रसाद कोइराला र शेरबहादुर देउवाको नेतृत्वमा गुट मौलाएपछि पार्टी विभाजन भएको थियो । उनीहरूको पुनर्मिलनसमेत भइसकेपछि संस्थापनलाई ६० र संस्थापनइतर पक्षलाई ४० प्रतिशतका आधारमा व्यवस्थापन गर्न थालियो ।

यो व्यवस्था सुशील कोइराला पार्टी नेतृत्वमा आउँदा पनि यथावत् रह्यो । त्यति बेला पार्टीभित्र प्रतिपक्षमा देउवा थिए । कोइरालापछि देउवा नै नेतृत्वमा आए । उनको प्रतिपक्षी रामचन्द्र पौडेल बन्न पुगे । पार्टीभित्रका वा अन्य विभिन्न स्थानमा पनि संस्थापन पक्षलाई ६० र इतर पक्षलाई ४० प्रतिशतका आधारमा पदीय व्यवस्थापन गरियो ।

चौधौं महाधिवेशनपछि कांग्रेसमा सभापति देउवा र शेखर कोइरालाको नेतृत्वमा मुख्य दुई गुट देखिए पनि संस्थापन इतर पक्षमा भित्री रूपमा उपगुट पनि देखिएका छन् । चौधौं महाधिवेशनमा सभापतिमा पराजित भएका शेखर र सोही महाधिवेशनमा अत्यधिक मतले महामन्त्रीमा निर्वाचित भएका नेता गगन थापाबीच नै बेलाबेला मतभेद देखिन्छ ।

कांग्रेसभित्र आजसम्म जति नेता नेतृत्वमा आए ती कुनैले पनि पार्टीलाई गुटरहित र एकढिक्का बनाएर चलाउन सकिएको देखिएन । इतर पक्षको नामले चिनिएकाले पनि केवल पदकै लागि बार्गेनिङबाहेक अरू केही गरेको देखिएन । यसअघि संस्थापन र इतर पक्षको नेतृत्व गर्ने पुस्ता एउटै भए पनि यस पटक देउवाको प्रतिद्वन्द्वीका रूपमा महामन्त्री थापालाई दास्रो पुस्ताका रूपमा हेर्ने गरिएको छ ।

इतर पक्षको नेतृत्वमा शेखर कोइराला देखिए पनि महाधिवेशनमा पाएको मतभारलाई हेर्दा थापा नै इतर पक्षको मुख्य मानिन्छन् । पार्टीभित्र संस्थापनको विपक्षमा जो उभिए पनि देउवाको अगाडि उनीहरूको केही सीप चल्ने देखिँदैन । नबोली नबोली प्रस्तुत हुने देउवाले आफ्नो गुटलाई एकीकृत मात्रै पारेका छैनन्, आफ्नो हठ नछाड्ने र बोलेको कुरा पुर्‍याएरै छोड्नेसमेत गरेका छन् । विरोध गर्नेको विरोधलाई अर्थहीन किचलो भन्दा खासै फरक पर्ने देखिँदैन । कान्तिपुर